1 Mayıs 2015 Cuma

Mutluluk Ormanı Eşittir Mutluluk Hormonu

Öyle bir piknik organizasyonu düşünün ki hiç canınızın gitmek istemediği!
Tabi ki bunun bir sebebi var. Sebebi ziyaretimiz ne diyorum ben ya o kız istemede oluyordu.
Her neyse sebebi,şu 3-4 gündür çıkamadığım depresyon halim! Malum final haftası geldi ben yine 'insaaan yüzü görmek istemiyoooorum', 'beni benimle bırakıııın', 'dipteyim sondayım depresyondayım' modundayım... Eğer depresyondaysınız yapmak istediğiniz tek şey yatağınız ve pijamalarınızla bütünleşmek oluyor. Yani en azından ben öyleyim. Ha bir de çikolata kavanozu! Biz böyle şahane bir 3'lü oluyoruz anlayacağınız..
Neyse istemeye istemeye bütünleştiğim parçalarımdan ayrılıp adının 'Mutluluk Ormanı' (ilk defa duydum,gördüm) olan piknik alanına doğru yola koyulduk. Ben yine isteksiz,ben yine mutsuz...
Ruh haliniz böyle olunca gittiğiniz yerden de keyif alamazsınız..
Nitekim ben de ilk anlarda sıkıntıdan öleceğim sandım! Geçmek bilmedi..
Her zaman yanıma okurum diye kitap alırım ve okumam bu seferde nasılsa okumuyorum diye kitap almadım ve koca dönem bitiremediğim Kürk Mantolu Madonna neredesin sen diye içimden kendime sövdüm. (Bu bir itiraftır)
Ama sonra bişey oldu. O doğa yürüyüşü beni kendime getirdi ve oh çok şükür dedim! Bunda çok sevgili hocamın ve arkadaşlarımında etkisi var.
Ve sanırım beni asıl etkileyen Mustafa Hocanın bana, asıl sınav mezun olduktan sonra bence mezun olma demesi oldu.. Mezun olma derken,bu anların tadını çıkar demek istediğinin altını çizmek isterim. (en azından ben öyle anladım)
Anlayacağınız üzere,şahane bir piknikti..

Sonuç olarak;
-Depresyondan çıktım.
-Sonra Damla'nın sevgili köpeği Gofret'e dokunarak bir ilk gerçekleştirdim.
Bence köpek fobimi yavaş yavaş yeneceğim,tüm umudum o yönde.
-Tek eksik Ezgi olsa da kalbimde ve telefonun öbür ucundan daima benimleydi! :)
Bu arada Mutluluk Ormanının da mutluluk hormonlarıyla bir ilgisi olabilir.

Her şey için teşekkürler YDS ailesi..
İyi ki tanıdım sizi :)


Unutmadan;
Tekrardan İyi ki doğdun Damlaaaa! :)



Bu da doğa yürüyüşümüzden benim çekmeyi beceremeyip telefonu hocayı devrettiğim ve şahane çıkan selfiemiz!

NOT: Hocam, iyi ki sizi dinleyip gelmişim. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder