Kağıt helvanın verdiği mutluluk

bu aralar çok bi mutluymuşum

bu aralar çok bi neşeliymişim

bu aralar çok bi tersmişim

bu aralar çok bi yerimde duramıyormuşum

bu aralar çok bi diyetselmişim

bu aralar çok bi ‘bööö’ yapıyormuşum

bu aralar herkesciklere bana bi çay alsana diyormuşum

bu aralar gözlerimin içi gülüyormuş

bu aralar sevginin gücü benimleymiş

bu aralar evrenle aram çok bi iyiymiş

falan filan..

Yani;

Bu aralar bana bir şeycikler olmuş anlayacağınız..

Ne olduğunu bende bilmiyorum. 

Ama farkındayım,kendimin yani.

Verdiğim tepkilerin,mutluluğumun,kırgınlığımın,takmamazlığımın…

Ama hepsinin sonucunda tek bir yere ulaşıyorum ben!

Kağıt Helva’ya!

Bayılıyorum!

kağıt helvayı elime aldığımda her şey siliniyor hooop biz ikimiz şahane bir aşk yaşıyoruz.

hayat güzel, insanlar güzel, ohh miiss..

bu moda bürünüyorum.

Kendimi bildim bileli bana her şeyi unutturan, mutlu eden tek şeydir!

Gerçi bu aralar diyetsel mevzulardan kantinde kendisiyle ‘sadece’ bakışıyoruz ama olsun!

O bile bana yetiyor.

Hem kağıt helvanın verdiği mutluluğu veremeyen insanlar var.

onlarla olup hayata küseceğime, kağıt helvamla bulutların üzerinden kahkahamı dinlerim!

Size de tavsiye ederim! 

Hani yaşınız kaç olursa olsun vazgeçemeyeceğiniz şeyler vardır.

Benim kağıt helva bunlardan ilki..

Sizin de var mı?

Ve evet, benim ‘dahası’ var… (yazar burada utanmıştı)

(Pamuk şeker,balon,vosvos arabalar diye uzar gider bu liste!)

Çok sevgiyle kalın!